ಸುಮಗಳರಳಿ ನಗುತ್ತಿವೆ
ತಲೆದೂಗಿ...
ಒಂದು ಬೀಸು ಗಾಳಿಗೆ
"ಹೌದೌದೆಂಬಂತೆ"
ತನ್ನ ನೆಲದಗಲದಷ್ಟಕೇ..
ತಾನೇ ಒಡತಿಯಂತೆ..!
ದುಂಬಿ-ಚಿಟ್ಟೆ ತಬ್ಬಿದರೂ
ಸದ್ದಿಲ್ಲದಂತೆ..!
ಹಕ್ಕಿ ಸಿಪ್ಪೆ ಸುಲಿದರೂ
ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದಂತೆ..!
ಮಂಚದಲಿ ಹರವಿದರೆ
ಮಧು-ಚಂದ್ರನ "ಮಂಪರು"..!
ಹೆಣ್ಣ ಮುಡಿಯೇರಿದರೆ
ಬದುಕು ಬಣ್ಣದ ತೇರು..!
ದೇವರ ಪಾದ ತಳಕೆ
ಗಂಧ-ತೀರ್ಥ- ಪ್ರಸಾದ..!
ಗಂಧ,
ಇದ್ದರೆ ಮಕರಂಧ..
ಇಲ್ಲ ಬರೇ ಬಣ್ಣ..!
ಇಹದ ಬದುಕು ಜೀಕುತ್ತಿದೆ
ತಾವೇ ತಮಗೆಂಬಂತೆ..!
ಒಂದು ಸ್ಥಿತಪ್ರಜ಼ೆ..!
ನನ್ನ ಹೆಣದ ಮೇಲೆ
ಮಸಣದಲಿ..
ಸುಮಗಳೇಕೆ ಬಾಡುತ್ತಿವೆ..!?
--------------------------------------------------------
- ರವಿ ಮೂರ್ನಾಡ್‍
ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್‌ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ