ಬಾ ಜೀವವೇ.. ಬಾ
ತುಂಬು ನನ್ನೊಡಲಿಗೆ
ಒಂದು ಹನಿ ಭಾವ...!
ಈ ಕಣ್ಣ ಕಪ್ಪ ಬಿಂದುವಿನಲಿ
ನಿನ್ನ ನೆರಳಿನ ತುಣುಕ ಬಂಧಿಸಿಡು
ಏಳು ಬಣ್ಣಗಳ ಬಳಿದು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತೇನೆ.
ಚಿತ್ತಪಟದಲ್ಲಿ ಸಂಬಂಧಗಳ ಮೊಳೆ ಹೊಡೆದು..!
ನೆನಪ ಬಳ್ಳಿಯ ಜಗ್ಗಿಸಿ
ಆಳವಾದ ಕಣ್ಣೊಳಗೆ ಇಳಿದು ಬಿಡು
ನೀರಿದ್ದರೆ ಚಿಮ್ಮಲಿ, ಜಲ ಹುಟ್ಟಲಿ
ನಿನ್ನ ಕಡಲಿಗೆ ನದಿಯಾಗುತ್ತೇನೆ.!
ನದಿಯಾದ ದುಃಖ್ಖಕ್ಕೆ ಸಾಗರವಾದ ಹೃದಯ
ಅಪ್ಪಳಿಸಿದ ನಗುವಿನಲೆಗೆ ರೆಕ್ಕೆ ಬಡಿದ ಮನಸ್ಸು
ತೆರೆದಿಡು ನಿನ್ನ ಹೃದಯ
ಹರಿಸುತ್ತೇನೆ ಅರ್ಧ ದುಃಖ್ಖ
ತೆರೆದಿಡು ನಿನ್ನ ಒಡಲು
ಹನಿಸುತ್ತೇನೆ ಕಂಬನಿ ಕಡಲು..!
ನೆನಪುಗಳ ಬಂಧನದಲ್ಲಿ ಮೈ ಮುಳ್ಳಾಗಿದ್ದರೆ
ಬಲವುಳ್ಳ ಭುಜಗಳಲಿ ಪ್ರೀತಿಯ ತಬ್ಬಿಬಿಡು
ಪುಡಿಯಾಗಲಿ ಜಡ್ಡುಗಟ್ಟಿದ ಟೊಳ್ಳು ಮೂಳೆಗಳು
ಬಲವಾಗಲಿ ನನ್ನ ತುಕ್ಕು ಹಿಡಿದ ತೋಳುಗಳು...!
ಕೃಶವಾದ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಅಮಾವಾಸ್ಯೆಯ ಅರ್ಧ ನೆರಳು
ನಿನ್ನರ್ಧ ಸುಖದ ಬೆಳಕ ನನ್ನೆಡೆಗೆ ತೂರಿಬಿಡು
ಬಿಡುವಿದ್ದರೆ ನೃತ್ಯವಾಡಲಿ ನಗುವಿನ ಗೆರೆಗಳು
ಸ್ಥಳವಿದ್ದರೆ ಹರಿಯಲಿ ಸುಕ್ಕು ಕಾಲುವೆಗಳು..!
ಕೊರಗಿ ಸತ್ತ ಎದೆಯೊಳಗಿನ ಭಾವಗಳು
ನಿನ್ನಂತರಾಳದ ಸುತ್ತ ಬೇಲಿಯಾಗಲಿ ಬಿಡು
ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಚಿಗುರಲಿ ಸೊರಗಿದ ದಿನಗಳು
ಬಣ್ಣವಾಗಲಿ ಮಣ್ಣಾಗಿ ಹೋದ ಕನಸುಗಳು....!
-------------------------------------------------------------------------
- ರವಿ ಮೂರ್ನಾಡು
ಇಂತಹ ಅರ್ಪಣಾಭಾವವು ಕವಿಯ ಒಲುಮೆಯ ಉತ್ತುಂಗಕ್ಕೆ ನಿಜವಾದ ನಿದರ್ಶನ.
ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿಒಲವೇ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರವಾಗಲಿ.