ಭುಜಕ್ಕೇರಿ ಕುಳಿತ ಎರಡು ಕತ್ತಲೆ ಹಿಂಡುಗಳು !

ಅಪ್ಪ ಸತ್ತ ಮಾರನೇ ದಿನ

ಮನೆಯ ಕಿಟಕಿ ಸರಳುಗಳೆಡೆಗೆ

ಕಣ್ಣು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ | 

ಹುಲ್ಲು ಹಾಸಿನ ಬಯಲ ಕತ್ತಲೆಯಲಿ

ಅವರು ನಡೆದ ಹೆಜ್ಜೆ ಧ್ವನಿ ಆಲಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ |

ನನಗೆದುರಾಗಿ, ಅವರ ಪಾದಗಳಲಿ

ಚಂದ್ರ ಹೊಳೆಯುತ್ತಿದ್ದ  |

ಎರಡೂ ಬದಿ ಧೂಳಿಗೆ

ಗಾಳಿ ಬೊಗಸೆಗಿಡಿದು ಒರೆಸುತ್ತಿದ್ದ | 

ಕೈಗಳಲ್ಲಿ ರಾತ್ರಿಯೊಂದು

ಕಡಿವಾಣವಿಲ್ಲದ ಕುದುರೆಯಂತೆ

ಓಡುತ್ತಿತ್ತು |

ನಾನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದ್ದೆ

ಎಷ್ಟು ದಿನ ಹೀಗೆ ನಡೆಯುವಿರಿ ?

ಇದು ವಯಸ್ಸು,

ಗಾಳಿ ಉತ್ತರಿಸಿತು

ಖಂಡಿತವಾಗಿ, ಇದು ಗಾಳಿ ಗೀತೆ ।

ಊಟದ ತಟ್ಟೆ ,ಲೋಟಗಳಿಗೆ

ಬೆರಳುಗಳು ತಿರುಗುತ್ತಾ,

ಬಾಲ್ಯದ ಪೀಠೋಪಕರಣಗಳು

ಬಣ್ಣದ ಕುದುರೆಗಳ ಓಟಕೆ

ಬದಲಾಗುತ್ತಿವೆ  |

ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ತಿರುಗುತ್ತಿವೆ

ಹಳೆ ಸಲಕರಣೆಗಳಂತೆ | 

ಎಕರೆಗಟ್ಟಲೆ, ಬಯಲು ದಾಟಿ

ನಡೆಯುತ್ತಲೇ ಇದ್ದಾರೆ |

ಅವರ ನಾಲಗೆ ತುದಿಯಲಿ

ನಶಿಸಿದ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವೊಂದರ

ನಾಣ್ಯದ ಬೆಳಕು ಕಂಗೊಳಿಸುತ್ತಿದೆ ।

ಸುಗಂಧ ,ಇನ್ನೊಂದು ಚಿನ್ನದ- 

ಪರಿಮಳಗಳ ಜೊತೆಗೆ,

ಎರಡು ಕತ್ತಲೆ ಹಿಂಡುಗಳು

ಭುಜಕ್ಕೇರಿ ಕುಳಿತು ಚಲಿಸಿವೆ |

ಅದೋ.. ಇದೀಗ

ಮುಖ ತಿರುಗಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ತಂದೆ |

ಮತ್ತೆ ಹೋಗಲು ಹವಣಿಸಿದಾಗ

ಭಾರೀ ಮಳೆಗೆ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡ

ಭಯಾನಕ ರಭಸಗಳ ಭೇದಿಸಲು

ಮುಂದೋಳುಗಳು ಗಾಳಿಗೆ ಬಾಚುತ್ತಿವೆ |

ಕಿಟಕಿ ಪಕ್ಕದ ಹೊರಾಂಗಣಕೆ

ಕುರ್ಚಿಗೆ ಕುಳಿತಿದ್ದೇನೆ |

ಮುಕ್ತ ನೆಲೆ ಕಂಡ ಗಾಳಿ

ಕಾಲ ಸೋಕಿ ಸರಿದಾಗ,

ಜೀವನ ಮೌಲ್ಯದ ಬೆಲೆ

ಅಳತೆಗೆ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ  |

ನಾನೀಗ ಬೆಳೆದಿದ್ದೇನೆ

ನನ್ನ ಕೋಣೆಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಿ

ಗೊತ್ತಿರುವುದನು ಪುನರಾವರ್ತಿಸುತ್ತೇನೆ |

ಭೂಮಿಯೊಂದು ಮನೆಯಲ್ಲ

ಕಡಿವಾಣವಿಲ್ಲದ ರಾತ್ರಿ ಕುದುರೆಯೂ ಅಲ್ಲ |

ಬಯಲು ದಾಟುವ ಮನುಷ್ಯನ

ಕೈಯಲ್ಲಿದೆ ಹಳೆ ರೇಶಿಮೆ 

ಜೊತೆಗೆ,ಹೊಸ ಚಂದ್ರನ ತುಣುಕು |

ಸಾವಿನಿಂದ ಪಲಾಯನಗೈಯ್ಯಲು 

ಉಪಾಯಗಳ ಹುಡುಕಾಡುತ್ತೇವೆ 

ಅಪಾಯಗಳ ಪರಿತ್ಯಜಿಸುವ ಇಚ್ಚೆಗೆ  |

-ರವಿ ಮೂರ್ನಾಡು

ಚಿತ್ರಕೃಪೆ:ಗೂಗಲ್ ಅಂತರ್ಜಾಲ